Marc Chagall

Marc Chagall w czasie I wojny światowej został Komisarzem Sztuk na obszar Witebska. Tam też w latach 1918-1919 założył i prowadził szkołę artystyczną. W 1920 roku przeprowadził się do Moskwy. Projektował tam malowidła ścienne i dekoracje teatralne dla Państwowego Teatru Żydowskiego. Zanim na stałe wrócił do Paryża przebywał w Niemczech, gdzie kształcił się w zakresie technik graficznych. Pierwsza wystawa indywidualna Chagalla miała miejsce w Galerie Barbasanges-Hoderbert w Paryżu w roku 1924. Od tego momentu prace artysty będą wielokrotnie pojawiać się na wystawach największych muzeów sztuki nowoczesnej w całej Europie, USA i Japonii.

Styl Chagalla zbliżony był początkowo do sztuki naiwnej, później zaczął ulegać wpływom kubizmu i ekspresjonizmu, jednak najsilniej wpisał się w nurt surrealizmu. Przez cały okres twórczości pozostał mało zmieniony. Artysta w swoich dziełach łączył świat odrealnionych wyobrażeń i fantazji z metaforycznym światem żydowskich symboli. Operował takimi środkami wyrazu jak deformacja kształtów czy zachwianie proporcji. Używał żywych barw z przewagą czerwieni, zieleni i błękitów. Tworzył nie tylko dzieła malarskie, ale i grafiki, scenografie, monumentalne polichromie, a także projektował witraże i dekoracje ceramiczne.