Janusz Orbitowski

Był uczniem Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Krakowie, a następnie studentem Wydziału Malarstwa i Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w rodzinnym mieście (lata 1961-1967). Dyplom uzyskał w pracowni prof. Adama Marczyńskiego. Od 1972 roku związany z macierzysta uczelnią jako jej wykładowca. Tytuł profesorski uzyskał w 1992 roku. Artysta był stypendystą Pollock-Krasner Foundation.

W sztuce Janusza Orbitowskiego znajdujemy kompozycje geometryczne i prostotę form. Często w swoich pracach wykorzystywał figury prostokątów i rombów, które jak podaje Słownik Malarzy Polskich: „sytuował początkowo w pionie i poziomie, później przechodząc do kompozycji diagonalnych, bardziej dynamicznych”. W kręgu zainteresowań artysty Na przełomie lat 60 i 70-tych artysta nadał swoim pracom trójwymiarowość, później wzbogacał je również drewnianymi listewkami. Orbitowski wykonywał reliefy, także barwne, w których dodatkową rolę spełnia światłocień.

Artysta swoje prace prezentował na wielu wystawach artystycznych, w tym zagranicznych (Stany Zjednoczone, Kanada, Niemcy i Francja). Odbyło się również kilkadziesiąt wystaw indywidualnych Orbitowskiego. Artysta należał do Związku Polskich Artystów Plastyków.