Józef Kidoń

Był uczniem Stanisława Kaczora Batowskiego i Ludwika Kwiatkowskiego w Wolnej Akademii Sztuk Pięknych we Lwowie. Swoją wiedzę uzupełniał także w Paryżu i Amsterdamie u prof. Skuytersa.

Kidoń malował głównie portrety (np. wojewody śląskiego Michała Grażyńskiego, Józefa Piłsudskiego, dyplomatów), a także pejzaże i martwe natury. Kidoń znany był z doskonałych portretów kobiecych. Artysta posługiwał się techniką olejną i pastelem. Kidoń założył Ogólnopolską Grupę Twórczą „Zachęta”. W okresie I wojny światowej artysta przebywał w armii austriackiej (pełnił funkcje oficera i malarza wojskowego). Malarz mieszkał na Helu, a od 1927 roku w Katowicach. Ponadto odbył podróże m. in. do Wenecji, Rzymu czy Neapolu.

Pierwsza indywidualna ekspozycja prac artysty odbyła się w 1921 roku w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych. Uczestniczył w wystawach artystycznych np. w Katowicach, Lwowie i Warszawie. Artysta należał do Związku Zawodowego Artystów Plastyków na Śląsku i Związku Polskich Artystów Plastyków.