Wnętrze Kaplicy Zygmuntowskiej
Wymiar
59 x 43 cm w świetle ramy
Technika
węgiel, akwarela, ołówek/papier
Sygnatura
sygn. l. d.: "LWyczół.920"
Datowanie
1920
„Potrafi, jak mało który liryk, zrozumieć ducha staromiejskich zakątków, odczuwać czar zabytkowych domów, kościołów, pałaców i zamków” – pisał o Leonie Wyczółkowskim Mieczysław Treter. Rysunek „Wnętrze Kaplicy Zygmuntowskiej” pokazuje zainteresowanie artysty tą tematyką. Zwraca uwagę figura rzeźby, zdobienia, wysublimowany urok świątyni uchwycony przez Wyczółkowskiego. Artysta był nie tylko znakomitym malarzem, ale i grafikiem i to przede wszystkim w tej technice podejmował motywy architektury miejskiej czy sakralnej. Mieczysław Sterling nazwał je „poematami miast”, a Treter podkreślał, że stosowana przez artystę prostota środków „wywołuje […] silne wrażenie ogromnej, perspektywicznie w dal biegnącej głębi i plastyki”.
Praca wykonana w 1920 roku przypada na okres, kiedy artysta uczestniczył w wystawie w warszawskim Nowym Salonie Sztuki. Rok później miała miejsce jubileuszowa wystawa prac Leona Wyczółkowskiego w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych. Artysta świętował wówczas 50-lecie swojej artystycznej działalności.
Opis obiektu
Podobne w tej kategorii
Wymiar
59 x 43 cm w świetle ramy
Technika
węgiel, akwarela, ołówek/papier
Sygnatura
sygn. l. d.: "LWyczół.920"
Datowanie
1920
„Potrafi, jak mało który liryk, zrozumieć ducha staromiejskich zakątków, odczuwać czar zabytkowych domów, kościołów, pałaców i zamków” – pisał o Leonie Wyczółkowskim Mieczysław Treter. Rysunek „Wnętrze Kaplicy Zygmuntowskiej” pokazuje zainteresowanie artysty tą tematyką. Zwraca uwagę figura rzeźby, zdobienia, wysublimowany urok świątyni uchwycony przez Wyczółkowskiego. Artysta był nie tylko znakomitym malarzem, ale i grafikiem i to przede wszystkim w tej technice podejmował motywy architektury miejskiej czy sakralnej. Mieczysław Sterling nazwał je „poematami miast”, a Treter podkreślał, że stosowana przez artystę prostota środków „wywołuje […] silne wrażenie ogromnej, perspektywicznie w dal biegnącej głębi i plastyki”.
Praca wykonana w 1920 roku przypada na okres, kiedy artysta uczestniczył w wystawie w warszawskim Nowym Salonie Sztuki. Rok później miała miejsce jubileuszowa wystawa prac Leona Wyczółkowskiego w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych. Artysta świętował wówczas 50-lecie swojej artystycznej działalności.